Šta je sve potrebno znati pre nošenja fiksne proteze?
Fiksni ortodontski aparati (fiksna proteza) koriste se u ortodonciji u svrhu ispravljanja zuba i njihovog postavljanja u ispravan položaj, koji je ključan za dobru oralnu higijenu i opšte zdravlje zuba, desni i vilice.
Cilj ortodontske terapije, osim estetike, je i da se krivi zubi postave u pravilan položaj u odnosu na individualnu fizionomiju lica, što je važno za zdravlje viličnog zgloba, mišića i okolnog zubnog tkiva, ali i za zdravlje čitavog organizma.
Fiksna proteza pre
Pravilno postavljeni zubi u vilici i njihov međusobni odnos omogućavaju ravnomeran prenos sile žvakanja. Na taj način, čuvaju se potporna tkiva zuba a sami zubi štite se od opterećenja, prekomernog trošenja i propadanja. Sve ovo utiče na smanjenje i uklanjanje problema u viličnom zglobu.
U kojim slučajevima treba postaviti fiksnu protezu?
Primena fiksne proteze je idealna u slučajevima gde je neophodno sve zube postaviti što tačnije i skladnije, u idealan niz, uz uspostavljanje pravilnog odnosa gornje i donje vilice. Naročito su pogodne u slučajevima koji uključuju i vađenje zuba, i zatvaranje tako nastalih prostora, kao i u kombinaciji sa nekim pomoćnim ortodontskim aparatima.
Pravilo je da se ortodont poseti čim se primeti problem. Kod dece, najbolje je prvi put posetiti ortodonta oko 7. godine života, kada niču prvi stalni molari i počinje smena zuba. To je pogodno vreme za preventivni program praćenja pacijenta i pravilnu procenu momenta za početak ortodontske terapije. Pravi trenutak za početak nošenja fiksne proteze kod dece, jeste period nakon nicanja drugih kutnjaka (oko 13. godine života).
Mogućnost za nošenje fiksnog aparata postoji i u kasnijem životnom dobu, uz sledeće uslove:
- zdravi zubi,
- očuvan potporni aparat zuba i
- oralna higijena na zadovoljavajućem nivou.
Ortodontsko lečenje odraslih pacijenata često je kompleksnije, jer osim estetskog momenta, zahteva i multidisciplinaran pristup rešavanju funkcionalnih problema kao što su:
– priprema za kompletnu protetsku rehabilitaciju pacijenta, gde se postavljanjem preostalih zuba fiksnim aparatima u idealan položaj postiže maksimalna stabilnost u funkciji i krajnjoj estetici protetskog zbrinjavanja
– pacijenti sa parodontološkim problemima (problemima bolesti desni i potpornog aparata zuba), gde se lečenjem fiksnim aparatima postiže stabilizacija migriranih zuba i njihovo vraćanje u pravilan položaj čime se dobija uravnotežen odnos zuba gornje i donje vilice i parodontalna bolest drži pod dugoročnom kontrolom.
Kada treba obaviti prvi pregled?
Prvi pregled je momenat prepoznavanja ortodontskog problema pacijenta. Za detaljnije informacije neophodno je izvršiti određene analize. Ukoliko je potrebno sprovesti lečenje, daju se uputi za dijagnostičke Rtg snimke i popunjava se kratak upitnik koji nam pomaže da se informišemo o zdravstvenom stanju pacijenta i mogućim uzrocima problema.
Zatim se uzima otisak za studijske modele i zajedno sa Rtg snimcima, vrše se analize na osnovu kojih se postavlja dijagnoza i plan terapije. Nakon sagledavanja svih aspekata lečenja pacijent se informiše o detaljima ortodontske analize i predložene terapije. Pacijentima zainteresovanim za terapiju, zakazuju se termin za postavljanje aparata.
Pre postavke fiksnog aparata i deca i odrasli, moraju biti kompletno pripremljeni, što podrazumava potpunu sanaciju svih zuba. Takođe, pacijenti moraju imati zdravstvenu naviku najbolje moguće i održive oralne higijene.
Šta posle skidanja fiksne proteze?
Posle nošenja fiksne proteze, pacijent dobija retencione aparate, fiksne ili mobilne, a najčešće su to providne folije – ritejneri, kojima se zadržavaju zubi i vilice u novom, ispravljenom položaju. Ovo je jedna vrsta produžene, pasivne ortodontske terapije, jednako važne da bi se trajno postigla stabilnost rezultata.
Iako se pacijentima često čini da je ortodontska terapija “spora”, ono što treba imati u vidu je da ste upravo na ovaj način svoje prirodne zube postavili u savršen niz.
Dužina nošenja retencionih aparata je individualna i ona je uvek po preporuci Vašeg ortodonta. Ovaj deo terapije je važan kako bi se sprečio recidiv, odnosno neželjeno pomeranje zuba iz idealnog položaja, i kako bi se rezultati lečenja trajno zadržali.
